Odmiana czasowników

Pierwsza lekcja dotyczyć będzie odmiany czasowników przez osoby. W języku niemieckim wyróżniamy dwa rodzaje czasowników: czasowniki słabe, które odmieniają się regularnie, oraz czasowniki mocne, których odmiany trzeba nauczyć się na pamięć, ponieważ odmieniają się nieregularnie.

Czasowniki słabe, odmieniają się poprzez dodawanie do tematu czasownika odpowiednich końcówek.

l.p                                                                     l.m
                       temat                                                        temat
 osoba      czasownika/ końcówka                    osoba     czasownika/ końcówka  
  ja   /  ich          mache                                     my /wir    machen
  ty   /  du          machst                                     wy / ihr    macht
  on  /   er          macht                                 oni/one/ sie   machen
  ona /  sie         macht               Pan/ Pani / Państwo/ Sie machen
  ono /  es          macht                             (jest to forma grzecznościowa)   

machen- robić

Jak zdążyliście zauważyć w czasownikach słabych występują następujące końcówki:

l.p                           l.m  
     ich      - e                    wir  - en
     du      - st                    ihr   - t
er/sie/es   - t                 sie/Sie - en

Na co warto zwrócić uwagę. W języku niemieckim przeważnie jak się pisze, tak się czyta. Oczywiście, żeby nie było tak łatwo, są pewne wyjątki i regułki. Nie podam ich wszystkich od razu, tylko, co mi się rzuci w oczy, to napiszę. Słówko sie, czyli ona. Tutaj mamy konstrukcję -ie, które czytamy jak polskie -i,  czyli słówko sie, przeczytamy jako zi, ponieważ s przed samogłoską lub między dwoma samogłoskami czytamy jako z. Następnie ihr, czyli oni. W języku niemieckim h występujące w środku wyrazu jest nieme, czyli go nie wymawiamy, zatem ihr przeczytamy jako ir, czasami wymawia się je jako j.


Uwaga!
W odmianie czasowników słabych istnieją małe odstępstwa, które po prostu mają na celu ułatwić wymowę. Dotyczy to tej grupy czasowników, których temat czasownika kończy się na -t, -d lub ostatnią zgłoską jest spółgłoska -m, -n. Te czasowniki otrzymują w drugiej i trzeciej osobie liczby pojedynczej, oraz w drugiej osobie liczby mnogiej dodatkową samogłoskę -e.

l.p                              l.m

 ich   arbeite                   wir     arbeiten
 du   arbeitest                 ihr      arbeitet
 er    arbeitet               sie/Sie   arbeiten
 sie   arbeitet
 es    arbeitet

arbeiten- pracować

Na kolor niebieski zaznaczyłam ów magiczną samogłoskę e ułatwiającą wymowę.
I pewnie ci, co nigdy nie mieli styczności z językiem niemieckim przeczytali arbeiten, co jest błędem, ponieważ tutaj kłania się kolejna regułka, a mianowicie -ei czytamy jako aj. Czyli nie arbeite, tylko arbajten


Czasowniki mocne natomiast, jak już wspomniałam, odmieniają się nieregularnie. Przeważnie zmianie ulega 2 i 3 osoba liczby pojedynczej.

l.p                                                    l.m

  ich          helfe         /   nehme                            wir     helfen        / nehmen
  du           hilfst         /   nimmst                            ihr      helft           / nehmt
er/sie/es     hilft          /   nimmt                         sie/ Sie  helfen          /nehmen

helfen- pomagać
nehmen- brać, wziąć

W nehmen spółgłoskę h czytamy jako j. Zatem nie nehmen, a nejmen. 

W wolnym czasie dodam więcej odmian czasowników nieregularnych.